برای فهمیدن یک عمر
گاهی یک لحظه بس است
لحظه ای که در آن ممکن است کلامی رد و بدل نشود
ممکن است هیچ کس حضور نداشته باشد:
تنها،
روی تاب حیاط می نشینی،
با پاهایت تاب را تکان می دهی
و به عقب می روی
.......
تا به جلو بیایی،
کلی گذشته است
و تو
می بینی
اگر بخواهی تاب را دوباره تکان دهی،
باید به جای نخست برگردی
و برای رسیدن به آن لحظه،
یک عمر هم کافی نیست.
مهدی منصوری