عکاسی

تاریخچه عکاسی

پیدایش عکاسی به اتاق تاریک برمیگردد. در حقیقت اتاق تاریک منجر به پیدایش عکاسی و دوربین عکاسی شد ، اتاق تاریک عبارت از اتاقی ایت بی هیچ پنجره که هیچ نوری به آن راه ندارد مگر از طریق روزنه ای که بر یکی ار دیوارهای اتاق تبیه شده ،تصاویر یا چشم اندازهای روبروی روزنه به صورت وارونه بر دیوار روبرویش بازتاب می یافت. بعضاً نگارگران از تصاویر بازتاب یافته به عنوان الگوی نقاشی شان استفاده می کردند.

بعدها این اتاق تاریک در ابعاد کوچکتر تبدیل شد به دوربین عکاسی. یعنی در برابر روزنه ای که وجود داشت ماده حساس به نور قرار می دادند تا تصاویر بازتابش یافته ثبت و ضبط شوند. در روند تکاملی دوربین ، از عدسی و لنز در جایی که روزنه قرار داشت استفاده شد. مواد حساس به نور به فیلم های عکاسی امروزین تبدیل شدند که در انواع سیاه و سفید و رنگی(نگاتیو) و اسلاید(یوزتیو) موجود است.

نگاتیوها طی فرآیند دیگری در آزمایشگاه (لابراتوار) به عکس تبدیل می شوند. در ابتدا از آمونیوم دی کرومات برای مواد حساس استفاده می شد ولی بعد به نیترات نفره تغییر یافت.این روند ادامه یافت تا با پیدایش دوربین دیجیتال از حسگرهای حساس به نور به جام فیلم استفاده شد و دروبین های دیجیتال گسترش چشمگیری یافت اما فیلم های عکاسی هنوز جایگاه خود را دارند.با پدید آمدن مکروفتوگرافی (به ویژه عکاسی هوایی) و میکروفتوگرافی (عکاسی ذره بینی) دید تازه ای به یافت های اثر ایجاد شد که پیش از این انسان بدان دسترسی نداشت.