پادرا

سرزمین با شُکوه

پادرا

سرزمین با شُکوه

مکاشفه

برای فهمیدن یک عمر

گاهی یک لحظه بس است

لحظه ای که در آن ممکن است کلامی رد و بدل نشود

ممکن است هیچ کس حضور نداشته باشد:

تنها،

       روی تاب حیاط می نشینی،

      با پاهایت تاب را تکان می دهی

      و به عقب می روی

                              .......

تا به جلو بیایی،

                     کلی گذشته است

و تو

      می بینی

اگر بخواهی تاب را دوباره تکان دهی،

باید به جای نخست برگردی

و برای رسیدن به آن لحظه،

                                      یک عمر هم کافی نیست.

                                                                                         مهدی منصوری

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد