نکات عکاسی پرتره برای افراد تازه کار
نکات عکاسی از طبیعت
عکاسی دیجیتال به عکاسی از نور خورشید، آبشار و کوه های سر به فلک کشیده
کمک بسیاری کرده است. اما تا وقتی شما ندانید که بهترین زمان سال برای
عکاسی چه زمانی است، هر چقدر هم دوربین های مجهزی داشته باشید باز هم عکس
تان چنگی به دل نمی زند.
با آغاز ماه مهر و فصل پاییز، طبیعت رنگ به رنگ هر عکاسی را به شوق و شور
وا می دارد که غیر از لذت بردن از مواهب خداوند آنها را در عکس هایی که می
گیرد به یادگار ذهن ما بسپارد. در این پست قصد دارم با ذکر نکاتی که خود
شما بهتر از من از آنها اطلاع دارید این شور و شوق را دو چندان سازم:
- از انتها به ابتدا برسید.
حتما در کتاب ” هفت عادت مردمان موثر” با این جمله آشنا گشته اید. اگر این
جمله را در وادی عکاسی وارد کنیم باز هم جواب خواهیم گرفت. وقتی که هدفی
برای عکاسی ام داشته باشم مطمئنا از فضا بیشترین استفاده را خواهم برد. این
نکته را جزو عادت خود کنیم. نه اینکه به همه چیز به چشم عکس و تصویر نگاه
کنیم. که حتی اگر چنین هم کنیم باز هم برده ایم. منظورم از بیان این جمله
این است که فقط به عکس گرفتن و خالی کردن حافظه دوربین اکتفا نکنیم. کشف
کنیم که این فضا چه قابلیتی دارد و من با عکسم می خواهم چه چیزی بیان کنم.
حتی می توانم این هدف را در نظر بگیرم که : ” من با این عکسم می خوام آرامش
را به بینندگانم هدیه دهم.”
- عکاسی را عکاسی کنید.
شاید من در یک یا دو زمینه عکاسی قوی باشم، اما حتما نقائصی هم دارم. چه
اشکال دارد که از صاحبنظران در رابطه با تکنیک های عکاسی سوال بپرسم و از
آنها چگونه خوب عکس گرفتن را یاد بگیرم.
- طبیعت فقط عکاسی نیست.
عکاسی شاید هنر ثبت لحظات ناب زندگی باشد. بیشتر زندگی کردن است با تمام
عناصر عکس. نور، رنگ، جلوه، سوژه، فرم، فضا. من با تمام این اجزا باید یکی
شوم. پس شاید بهتر باشد برای عکاسی از طبیعت مدتی را در فضای طبیعت زندگی
کنم. شاید لازم باشد فضای اطرافم را بهتر بشناسم. شاید بهتر باشد که در این
بستر آرامش کمی به روح خودم برسم. ببینم من با کدام صحنه روحم به عشق دست
می یابد. همان صحنه را به تصویر بکشم. شعار من در عکاسی این است: چنان
عکاسی کن که عطر گلی که در تصویرت است به مشام بیننده ات برسد.
نکات نورپردازی در عکاسی
عکس برداری از صورت یا پرتره یکی از متداول ترین انواع عکاسی و مناسب ترین گزینه برای عکاسان مبتدی است.
با مطالعه نکات زیر می توانید مهارت تان را در نورپردازی برای عکس برداری پرتره ارتقا ببخشید.
1. از نورپردازی مسطح و یکنواخت اجتناب کنید
فلش های روی دوربین کار زیادی برای پرتره شما انجام نمی دهند. نوری که از
این فلش ها خارج می شود تند و ناخوایند است و هیچ سایه ای به جا نمی گذارد،
به همین دلیل از سوژه شما یک تصویر دو بعدی ایجاد می کند. هر چند این فلش
ها در مواقعی که هیچ گزینه دیگری وجود ندارد انتخاب مناسبی است، اما برای
گرفتن عکس پرتره اصلا مطلوب نیست. سعی کنید این آزمایش را انجام
دهید. از 2 پرتره عکس بگیرید- یکی با نور فلش و دیگری در حالیکه فلش خاموش
است. شکی نیست که پرتره ای که بدون نور فلش عکس برداری شده است خوشایند تر و
بهتر است، حتی اگر روشنایی صحنه فقط با نور یک لامپ تامین شده باشد.
2. انعکاس نور
یکی از اصلاحاتی که باید روی عکس یا نقاشی انجام داد ایجاد بازتاب نور در
چشمان مدل است. این چیزی است که بیننده در نگاه اول نور را فریاد نمی زند
اما در جایی از حافظه ناخودآگاه او تاثیر خود را بر جا می گذارد و به آن
توجه می شود. به عکس هایی که برنده جایزه شده اند نگاه کنید، خواهید دید که
این بازتاب در همگی آنها کاملا مشهود است. برای دست یابی به افکت بازتاب
نور
منبع نور و مدل را در محل مناسب قرار دهید.
3. انتشار و پخش کردن نور
نور پخش شده باعث ملایم شدن نور می شود. ضمنا نور ملایم شده برای داشتن یک
پرتره زیبا و دلپسند کارایی خوبی دارد. شما می توانید با قرار دادن چیزی
مثل یک کاغذ نیمه شفاف در جلوی نور، یک نور ملایم داشته باشید. اما به یاد
داشته باشید که exposure یا پرتو دهی را برای اتلاف شدت نور تنظیم کنید.
اگر منابع نور مصنوعی در اختیار ندارید، پنجره های بزرگ تر می تواند نور
ملایم و زیبایی برای گرفتن یک پرتره برای شما ایجاد کند.
4. عکس برداری به صورت تصادفی
عکس برداری از پرتره به صورت تصادفی ایده خوبی است برای ساخت یک کتاب عکس.
البته اگر این عکس ها را بدون کسب اجازه از مدل بگیرید ممکن است به دردسر
بیفتید، پس سعی کنید این کار را فقط برای دوستان صمیمی و اعضای خانوداه خود
انجام دهید. هر چند ممکن است عکس های تصادفی در وهله اول دلچسب و مطلوب به
نظر نمی رسند، اما حس نساتالژیکی که بعدا با دیدن
آنها به بیننده دست می دهد بسیار خوشایند و دوست داشتنی است. آیا می توان
برای نورپردازی این نوع عکس نیز از قبل برنامه ریزی کرد؟ بله! برای
نورپردازی این نوع عکس فقط نور یک لامپ و نوری که از پنجره وارد می شود
گافی است، فقط باید صبر کنید تا سوژه در محل مورد نظر مستقر شود، سپس می
توانید از او عکس بگیرید.
5. هر زمان که می توانید از نورهای پیرو استفاده کنید
نورهای پیرو، همانطور که از اسم شان پیداست نورهای اضافه بر منبع نور اصلی
می باشند. این نورها شامل نورهای پشت، نورها مو و ... می باشند. شما می
توانید هر تعداد که لازم است از این نورها استفاده کنید. شروع کار با یک
نور مو ایده خوبی است.
عکاسی
تاریخچه عکاسی
پیدایش عکاسی به اتاق تاریک برمیگردد. در حقیقت اتاق تاریک منجر به پیدایش عکاسی و دوربین عکاسی شد ، اتاق تاریک عبارت از اتاقی ایت بی هیچ پنجره که هیچ نوری به آن راه ندارد مگر از طریق روزنه ای که بر یکی ار دیوارهای اتاق تبیه شده ،تصاویر یا چشم اندازهای روبروی روزنه به صورت وارونه بر دیوار روبرویش بازتاب می یافت. بعضاً نگارگران از تصاویر بازتاب یافته به عنوان الگوی نقاشی شان استفاده می کردند.
بعدها این اتاق تاریک در ابعاد کوچکتر تبدیل شد به دوربین عکاسی. یعنی در برابر روزنه ای که وجود داشت ماده حساس به نور قرار می دادند تا تصاویر بازتابش یافته ثبت و ضبط شوند. در روند تکاملی دوربین ، از عدسی و لنز در جایی که روزنه قرار داشت استفاده شد. مواد حساس به نور به فیلم های عکاسی امروزین تبدیل شدند که در انواع سیاه و سفید و رنگی(نگاتیو) و اسلاید(یوزتیو) موجود است.
نگاتیوها طی فرآیند دیگری در آزمایشگاه (لابراتوار) به عکس تبدیل می شوند. در ابتدا از آمونیوم دی کرومات برای مواد حساس استفاده می شد ولی بعد به نیترات نفره تغییر یافت.این روند ادامه یافت تا با پیدایش دوربین دیجیتال از حسگرهای حساس به نور به جام فیلم استفاده شد و دروبین های دیجیتال گسترش چشمگیری یافت اما فیلم های عکاسی هنوز جایگاه خود را دارند.با پدید آمدن مکروفتوگرافی (به ویژه عکاسی هوایی) و میکروفتوگرافی (عکاسی ذره بینی) دید تازه ای به یافت های اثر ایجاد شد که پیش از این انسان بدان دسترسی نداشت.